Τι είναι ο βλαισός μέγας δάκτυλος;
Ο βλαισός μέγας δάκτυλος ή ‘’κότσι’’ είναι μία παραμόρφωση της πρώτης ακτίνας του άκρου ποδός κατά την οποία το πρώτο μετατάρσιο στρέφεται προς τα έσω και το μεγάλο δάκτυλο προς τα έξω. Ως αποτέλεσμα η κεφαλή του μεταταρσίου προβάλει προς τα έσω με αποτέλεσμα την τριβή στο υπόδημα
Βλαισός μέγας δάκτυλος: Αίτια
Παρατηρείται τόσο σε ενήλικες όσο και σε παιδιά ή εφήβους.
Οι γυναίκες αντιμετωπίζουν το πρόβλημα πιο συχνά από τους άνδρες. Στην πλειοψηφία τους μάλιστα υπάρχει θετικό οικογενειακό ιστορικό. Η γενετική προδιάθεση δεν είναι όμως η μόνη αιτία.
Η συχνή χρήση στενών και ψηλοτάκουνων υποδημάτων είναι επιβλαβής και για το λόγο αυτό η πάθηση σπάνια παρατηρείται σε πληθυσμούς που δε φορούν υποδήματα.
Βλαισός μέγας δάκτυλος: Συμπτώματα
Όταν η παραμόρφωση εμφανιστεί δεν υποχωρεί, αλλά αντίθετα επιδεινώνεται με την πάροδο του χρόνου.
Στην αρχή, μπορεί να εκδηλώνεται με ευαισθησία στην έσω πλευρά της βάσης του μεγάλου δακτύλου (θυλακίτιδα) και αδυναμία εφαρμογής υποδήματος, ιδιαίτερα στενού.
Αργότερα, η παραμόρφωση μεγαλώνει, οπότε δύναται να υπάρχει υπαισθησία στην έσω πλευρά του δακτύλου, καθώς και μεταταρσαλγία (πόνος κάτω από τις κεφαλές των μεταταρσίων των υπολοίπων δακτύλων), λόγω διαταραχής της γεωμετρίας της ποδικής καμάρας.
Προοδευτικά το δεύτερο δάκτυλο εφιππεύει το μεγάλο με αποτέλεσμα την προστριβή του στο υπόδημα. Η κατάσταση αυτή είναι ιδιαίτερα επώδυνη και περιορίζει σημαντικά την κινητικότητα του ατόμου.
Βλαισός μέγας δάκτυλος: Χρειάζεται απεικονιστικός έλεγχος;
Απαραίτητος είναι ο ακτινολογικός έλεγχος της πάθησης. Η μέτρηση της παραμόρφωσης είναι σημαντική, καθώς καθορίζει το στάδιο και τη θεραπεία της νόσου.
Παρακάτω βλέπουμε τις συνηθέστερες μετρήσεις.
Βλαισός μέγας δάκτυλος: θεραπεία
Η θεραπεία σε πρώιμα στάδια είναι συντηρητική και περιλαμβάνει εφαρμογή φαρδιών υποδημάτων χωρίς τακούνι, διαχωριστικά προθέματα δακτύλων, καλύμματα σιλικόνης για το δέρμα που τρίβεται και ορθωτικά ποδικής καμάρας.
Η σημαντικότερη ένδειξη για χειρουργική θεραπεία είναι η παρουσία πόνου που δεν υποχωρεί με τα παραπάνω μέσα.
Η χειρουργική επέμβαση έχει ως σκοπό την διόρθωση της σκελετικής παραμόρφωσης. Αυτό συμβαίνει με την πραγματοποίηση οστεοτομιών, ενώ η συγκράτηση του οστού ολοκληρώνεται με την οστεοσύνθεση με κοχλίες ή πλάκες.
Ποιες είναι οι επεμβάσεις που πραγματοποιούνται;
Υπάρχουν πολλές επεμβάσεις για τη διόρθωση της παραμόρφωσης.
Το είδος και η βαρύτητα της παραμόρφωσης θα πρέπει να μελετηθούν προεγχειρητικά και να σχεδιαστεί η εφαρμογή του κατάλληλου συνδυασμού επεμβάσεων.
Οι συνηθέστερα χρησιμοποιούμενες οστεοτομίες είναι η περιφερική οστεοτομία Chevron σε μεσαίας βαρύτητας παραμορφώσεις και η οστεοτομία Scarf σε βαρύτερες παραμορφώσεις.
Ο ασθενής βαδίζει χωρίς πόνο, αλλά με το ειδικό υπόδημα, λίγες ώρες μετά το χειρουργείο. Το ειδικό υπόδημα τοποθετείται για 4-6 εβδομάδες.
